Problematyka reintegracji skazanych w wolnościowych strukturach społecznych stanowi jeden z głównych obszarów badawczych współczesnej pedagogiki resocjalizacyjnej. Książka stanowi bowiem ciekawą propozycję teoretyczno-empiryczną z zakresu pedagogiki resocjalizacyjnej. Podjęty temat uważam za ważny zarówno dla nauki, jak i praktyki społeczno-pedagogicznej.
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 20,00 zł
Problematyka reintegracji skazanych w wolnościowych strukturach społecznych stanowi jeden z głównych obszarów badawczych współczesnej pedagogiki resocjalizacyjnej. Książka stanowi bowiem ciekawą propozycję teoretyczno-empiryczną z zakresu pedagogiki resocjalizacyjnej. Podjęty temat uważam za ważny zarówno dla nauki, jak i praktyki społeczno-pedagogicznej.
Książka dostępna w wersji elektronicznej - e-book.
Ze względu na niezbadane obszary przystosowania się skazanych w środowisku lokalnym, a także roli rodziny i środowiska, konieczne staje się poznanie w szerszym wymiarze zależności między czasem pobytu na wolności, a czynnikami warunkującymi pozytywny przebieg procesu reintegracji skazanych w środowisku otwartym.
Opisywani tu skazani to osoby, które po opuszczeniu zakładu karnego w ramach warunkowego przedterminowego zwolnienia powróciły do środowiska lokalnego i podlegają procesom ponownej integracji społecznej. (…)
Zmiana społecznej przynależności wiąże się z przebudową roli byłego skazanego, ze zmianą motywacji, z nauką postrzegania rzeczywistości przez pryzmat współuczestnictwa i współodpowiedzialności społecznej, ze wzmacnianiem samooceny, podniesieniem własnej wartości, poczuciem kontroli życia, z osobistym zaangażowaniem w poprawę własnej sytuacji. (…) Wieloletnie badania pozwoliły uchwycić dynamikę zachodzących zmian w okresie wolności dozorowanej i wolności rzeczywistej oraz miejsca skazanych w środowisku lokalnym, ich dyspozycje osobowe w zakresie celów oraz sensu życia, samooceny, stylu radzenia sobie, rozwiązywania problemów, planów życiowych, roli wsparcia i znaczenia pracy zawodowej oraz kontaktów z otoczeniem. (…)
Książka ta jest rozprawą badawczą o charakterze ilościowym, w której przy użyciu odpowiednich narzędzi poszukiwano i przedstawiono wyznaczniki procesu reintegracji społecznej skazanych w środowisku otwartym.
Opis
Specyficzne kody
Kieszkowska Anna
Notka biograficzna w przygotowaniu.
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor | Kieszkowska Anna |
ISBN druk | 978-83-7850-125-1 |
ISBN serii | 978-83-7850-184-8 |
Objętość | 302 strony |
Wydanie | I, 2012 |
Format | B5 (160x235) |
| Oprawa | miękka, klejona |
Wprowadzenie
Rozdział 1. Wymiary stawania się człowieka w przestrzeni społecznej
1.1. Człowiek jako istota społeczna
1.2. Wolność i odpowiedzialność człowieka
1.3. Interakcje zachodzące w systemie społecznym
1.4. Integracja, reintegracja społeczna i inkluzja w ujęciu holistycznym
1.4.1. Reintegracja szansą na odpowiedzialne partnerstwo
1.4.2. Idea inkluzji społecznej
1.4.3. Założenia readaptacji społecznej
1.5. Dehumanizacja kary pozbawienia wolności
Rozdział 2. Źródła współczesnej teorii i praktyki resocjalizacyjnej podejmującej problematykę reintegracji społecznej
2.1. Koncepcje społeczno-poznawcze
2.1.1. Teoria konstruktów osobistych Kelly’ego
2.1.2. Teoria społecznego uczenia się Bandury
2.2. Teorie i koncepcje socjologiczne
2.2.1. Integracyjna teoria zachowania przestępczego Leblanca
2.2.2. Teoria naznaczenia społecznego
2.2.2.1. Koncepcja destygmatyzacji
2.3. Interakcyjne koncepcje psychologiczne
2.3.1. Teoria równowagi interpersonalnej Zaborowskiego
2.3.2. Koncepcja salutogenetyczna stresu Antonovsky’ego
2.3.3. Koncepcja zachowania zasobów Hobfolla
2.4. Współczesne teorie wymiany społecznej
2.4.1. Behawioralna teoria wymiany społecznej Homansa
2.4.2. Teoria wymiany Blumera
2.4.3. Teoria katalaksji Hayeka
2.5. Współczesne koncepcje resocjalizacyjne w Polsce
2.5.1. Wielopasmowa koncepcja resocjalizacji z udziałem społeczeństwa Bałandynowicza
2.5.2. Koncepcja uspołecznienia systemu profilaktyki i resocjalizacji Ambrozika
2.5.3. Koncepcja twórczej resocjalizacji Konopczyńskiego
2.5.4. Założenia edukacji inkluzyjnej Zacharuk
Rozdział 3. Zachowania przystosowawcze skazanych
3.1. Indywidualna i społeczna readaptacja skazanych
3.2. Wskaźniki badań longitudinalnych jako podstawa diagnozowania sytuacji skazanych i planowania działań pomocowych z udziałem społeczeństwa .
3.2.1. Możliwości i ograniczenia przystosowania skazanych
3.3. Wartość grup samopomocowych w wychodzeniu z uzależnienia i trwaniu w trzeźwości
3.4. Zdarzenia krytyczne i realizacja zadań życiowych na bazie zasobów jednostki
3.4.1. Możliwość wpływania na własną sytuację życiową
3.4.2. Nastawienie do życia i wychodzenie z trudnych sytuacji
3.5. Wsparcie jako realna interakcja społeczna
Rozdział 4. Projektowany model inkluzyjno-katalaktyczny reintegracji społecznej skazanych
4.1. Model osobowości dojrzałej Allporta
4.2. Model osobowości samorealizującej się Maslowa
4.3. Model ludzkiego życia i zaburzeń w rozwoju człowieka Zaborowskiego
4.4. Wieloosiowy model radzenia sobie Hobfolla
4.5. Systemowe modele pracy w środowisku otwartym
4.5.1. Model systemowy Pincusa i Minahana
4.5.2. Model systemowy Goldsteina
4.6. Teoretyczne podstawy projektowanego modelu inkluzyjno- -katalaktycznego
4.6.1. Zasady projektowania modelu
4.6.2. Postulowane rozwiązania inkluzyjno-katalaktyczne
4.6.3. Analizowane obszary działań w obrębie modelu inkluzyjno-katalaktycznego z udziałem jednostki, grupy i społeczeństwa
4.6.4. Zastosowanie wskaźników społecznych w procesie reintegracji
4.6.5. Efektywność
Rozdział 5. Orientacja metodologiczna badań
5.1. Założenia teoretyczne badań
5.2. Problematyka badawcza
5.3. Procedura i technika badawcza
5.4. Charakterystyka badanej próby oraz organizacja badań
Rozdział 6. Empiryczna analiza przebiegu procesu reintegracji społecznej
6.1. Relacje byłych więźniów w środowisku lokalnym
6.2. Zaangażowanie społeczne i zawodowe skazanych
6.2.1. Problemy z podjęciem i kontynuacją pracy
6.2.2. Inicjatywy społeczne
6.3. Możliwości pozyskiwania wsparcia
6.4. Poczucie sensu życia
6.4.1. Cele życiowe skazanych
6.5. Style radzenia sobie w trudnych sytuacjach
6.6. Wymiary samooceny
6.7. Wyznaczniki reintegracji społecznej
6.7.1. Wskaźniki reintegracji społecznej w grupie skazanych
6.7.2. Wskaźniki reintegracji społecznej w grupie AA
Rozdział 7. Etapy przystosowania się jednostki do życia w społeczeństwie
7.1. Dynamika zmian zachodzących w procesie reintegracji społecznej skazanych
7.2. Dynamika zmian w czasie trwania w trzeźwości grupy AA
7.3. Porównania wewnątrzgrupowe w zakresie wskaźników reintegracji społecznej skazanych z uwzględnieniem dozorów kuratorskich
7.4. Porównania wewnątrzgrupowe w zakresie wskaźników reintegracji społecznej trzeźwiejących alkoholików z uwzględnieniem wpływu terapii na proces zdrowienia .
7.5. Model strukturalny przystosowania skazanych w środowisku lokalnym
7.6. Ocena przystosowania się anonimowych alkoholików
Rozdział 8. Szanse i ograniczenia konstruktywnych relacji byłych skazanych z otoczeniem społecznym
8.1. Konkluzje z przeprowadzonych badań .
8.1.1. Czynniki wpływające na proces reintegracji społecznej skazanych w środowisku otwartym
8.1.2. Umiejętności adaptacyjne skazanych w okresie wolności rzeczywistej
8.1.3. Czas dozoru kuratorskiego i uczestnictwo w życiu społecznym skazanych
8.1.4. Zapotrzebowanie na wsparcie ze strony bliskich i otoczenia społecznego
8.1.5. Zaangażowanie skazanych w środowisku lokalnym
8.1.6. Umiejętności i kompetencje zawodowe zwiększające możliwości reintegracji społecznej
8.1.7. Realizacja zatrudnienia w warunkach środowiska otwartego
8.1.8. Konkluzje
8.2. Aktualne potrzeby byłych skazanych
8.3. Wnioski i wskazania pedagogiczne
8.4. Wnioski dla modelu inkluzyjno-katalaktycznego
Bibliografia
Aneks
Indeks rzeczowy
Indeks osobowy
Spis tabel i wykresów .
Problematyka reintegracji skazanych w wolnościowych strukturach społecznych stanowi jeden z głównych obszarów badawczych współczesnej pedagogiki resocjalizacyjnej. Badania w tym zakresie uwzględniają wiodące teorie i podejścia metodologiczne stosowane we współczesnych badaniach problemów społecznych. O dużym zainteresowaniu tą problematyką decydują niskie wskaźniki efektywności resocjalizacyjnej zakładowych instytucji penitencjarnych i wzrastające przekonanie o możliwości skompensowania błędów i niedostatków w funkcjonowaniu karnych zakładów izolacyjnych poprzez doskonalenie metod oddziaływania w środowisku wolnościowym. Konieczność wszechstronnego wsparcia osób zwolnionych z więzień opartego na wynikach rzetelnych badań nie tylko dotyczy skazanych z niewystarczającymi (lub zerowymi) rezultatami resocjalizacyjnymi […] musi być kierowane do ogółu opuszczających placówki penitencjarne. […] Praca Anny Kieszkowskiej zawiera intelektualne wartości ułatwiające formułowanie zasad, wypracowywanie skutecznych metod psychospołecznego wsparcia i ukierunkowanej pomocy pedagogicznej takim osobom. Szczególne znaczenie mają rozważania dotyczące modelu inkluzyjno-katalaktycznego, wyznaczającego metodologiczny tok postępowania badawczego dostarczającego bazy dla oryginalnych badań empirycznych realizowanych przez Autorkę w ciągu stosunkowo długiego czasu. Z metodologicznego punktu widzenia sytuuje się w nurcie prac teoretyczno-empirycznych, zawiera elementy innowacyjne, a tym samym wzbogaci dotychczasową literaturę traktującą o ważnej płaszczyźnie pedagogiki resocjalizacyjnej, jaką jest problematyka reintegracji skazanych w środowisku lokalnym.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Bronisława Urbana
Z zainteresowaniem przestudiowałam pracę Anny Kieszkowskiej, stanowi ona bowiem ciekawą propozycję teoretyczno-empiryczną z zakresu pedagogiki resocjalizacyjnej. Podjęty temat uważam za ważny zarówno dla nauki, jak i praktyki społeczno-pedagogicznej. […] Problematyka osadzona w teoriach kilku dyscyplin tworzących łącznie refleksję humanistyczną stanowi oryginalną i ambitną próbę poszukiwania, a w efekcie skonstruowania autorskiego modelu takich działań, które pomogłyby ludziom opuszczającym zakład karny pokonać wspomniane bariery i w pełni zintegrować się ze społeczeństwem. Propozycja ta odznacza się oryginalnością spojrzenia na zagadnienia resocjalizacyjne, a w szczególności związane z opieką i pomocą postpenitencjarną.
Z recenzji dr hab. Sylwii Badory, prof. UJK
Praca Anny Kieszkowskiej oparta na jej własnych badaniach jest mimo swojego skomplikowanego nazewnictwa bardzo ważną publikacją naukową.
Więziennictwo polskie, służby penitencjarne od słynnej rewolucji dr Pawła Moczydłowskiego w PRL-u były skostniałą represyjną instytucją nie tyle nakierowaną na resocjalizację skazanych, co na agresywną walkę z recydywą i tzw. "grypsującymi".
Instytucje mające po wyjściu na wolność prowadzić dalej zresocjalizowanego więźnia często w swoich skostniałych strukturach administracyjno-biurokratycznych nie były w stanie podołać całej złożonej gamie problemów jakie niosła za sobą ta sytuacja. Więźniowie często z problemami alkoholowymi, uzależnieni od narkotyków, poddani w więzieniu przemocy, nie byli w stanie sami dołączyć się do zbiorowego organizmu normalnego społeczeństwa. Odrzucani przez rodziny, często bezrobotni i bezdomni, po chwili znowu wchodzili na drogę przestępstwa. Po 1989 roku sytuacja ta uległa dalszemu zaostrzeniu, gdyż po tzw. polskiej transformacji pracy i mieszkań było jeszcze mniej, albo wcale.
Anna Kieszkowska zajęła się tymi wszystkimi problemami proponując własną metodologię badań, ich ocenę i analizę. Konteksty resocjalizacyjne w jej pracy obejmują wszystkie etapy przystosowujące jednostkę do życia w społeczeństwie. Wybrała jako obiekt swoich badań osoby skazane, "które po opuszczeniu zakładu karnego w ramach warunkowego przedterminowego zwolnienia powróciły do środowiska lokalnego i podlegają procesom ponownej integracji społecznej. (…)
Jak przebiega ten proces i jak odbierany jest przez samych byłych więźniów musicie Państwo przeczytać sami. Lektura mimo naukowego charakteru i języka jest wiele pouczająca. Od czasu reform Pawła Moczydłowskiego pierwszego szefa więziennictwa III Rzeczypospolitej niewiele się zmieniło. Niedoinwestowane jak wszystko co podlega jurysdykcji państwa więziennictwo polskie i służby penitencjarne w momencie realizacji liberalnej polityki gospodarczej nie są w stanie objąć byłych więźniów komplementarną polityką resocjalizacyjną. Z ich wypowiedzi wynika, iż pomoc psychologów, służb społecznych jest tak naprawdę iluzoryczna. Często bezdomni i bezrobotni, pracujący najwyżej na umowę czasową lub zlecenie nie są w stanie ustabilizować swojej pozycji życiowej: egzystencjalnej jak i materialnej.
Poczucie sensu życia u wielu z nich podlega ciągłej deprecjacji. Starania aby wydobyć się z tej życiowej matni są często skazane na przegraną. Wielu z nich wraca ponownie na drogę przestępstwa, wielu targa się na swoje życie nie widząc w nim żadnego logicznego sensu. A przecież stała praca, stała pensja, dzięki temu możliwość wynajęcia mieszkania dla większości z nich stanowi o jakości ich resocjalizacji w ramach społeczeństwa otwartego.
Należy też postawić pytanie, czy Polacy jako społeczność widzą ten problem w taki sposób jak przedstawia to Kieszkowska - w bardzo szerokiej perspektywie ontologicznej. Ze wszystkimi uwarunkowaniami przemian cywilizacyjnych, obyczajowych i społecznych jakich doświadczyło polskie społeczeństwo po 1989 roku. A przecież walka o przetrwanie w tych ekstremalnych globalnych czasach dotyka nie tylko byłych więźniów ale również otoczenie do jakiego wracają. I tu myślę jest cały problem. W niedostatecznej pomocy dla najsłabszych i najniżej wykształconych, bo to do nich, jak często do własnych społecznych korzeni wracają byli skazani.
Nie jesteśmy społeczeństwem ma tyle rozwiniętym, jak pisze Kieszkowska, i nie posiadamy w sobie odruchów współodpowiedzialności społecznej. Brakuje też systemowej pomocy dla byłych skazanych w środowisku lokalnym. Zostawiamy ich tak naprawdę samym sobą. To wilcze prawa i nie mają one nic wspólnego z przygotowaniem byłych skazanych do życia w społeczeństwie.
Gabriel Leonard Kamiński
źródło: http://www.ksiazka.net.pl/index.php?id=49&tx_ttnews[tt_news]=16450&tx_ttnews[backPid]=1&cHash=1325d924df
