Dziecko w świecie przyrody
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 15,00 zł
Książka ta zaczyna się sentencją „spiesz się powoli” i ona stanowi jej główną myśl. Spiesząc się człowiek nie może dojrzeć ani piękna ani dramatu otaczającej go przyrody. Odpowiada na pytania: Jak zwiększyć ludzką wrażliwość?, Jak ocalić planetę – Ziemię?, Jak pracować, by zrozumieć świat i siebie?, Jak kształcić nauczycieli z ducha?, a przede wszystkim „Co zrobić, aby zapobiec degradacji człowieka, świata przyrody i sztuki?”.
Książka ta zaczyna się sentencją „spiesz się powoli” i ona stanowi jej główną myśl. Spiesząc się człowiek nie może dojrzeć ani piękna ani dramatu otaczającej go przyrody. Odpowiada na pytania: Jak zwiększyć ludzką wrażliwość?, Jak ocalić planetę – Ziemię?, Jak pracować, by zrozumieć świat i siebie?, Jak kształcić nauczycieli z ducha?, a przede wszystkim „Co zrobić, aby zapobiec degradacji człowieka, świata przyrody i sztuki?”.
Część pierwsza „przyroda w literaturze i życiu dziecka” prezentuje podstawowe pojęcia, odnoszące się do tzw. świata przyrody, rolę nauczyciela i dziecka w jego poznaniu. Głównym przesłaniem tej części jest poznać, pokochać, chronić.
Druga część przedstawia przede wszystkim wiedzę o zagrożeniach, istocie proekologicznego wychowania i środkach zaradczych, zapobiegających degradacji człowieka i świata przyrody. Zawiera rady, sentencje, propozycje, scenariusze dialogów oraz teksty repertuarowe do pracy nauczyciela z dziećmi.
Część trzecia prezentuje polsko-norweski program wychowania proekologicznego, zwany „Mniszek lekarski”, gdyż program ten podobnie jak mniszek wymaga dobrego zakorzenienia w świadomości i działaniach człowieka.
Dołączone aneksy i antologie, zawierające teksty wierszy dziecięcych o przyrodzie oraz teksty piosenek będą przydatne nauczycielom w kształtowaniu edukacji proekologicznej dziecka.
Bronisława Dymara
redaktorka serii książek Nauczyciele – Nauczycielom, nauczycielka o przeszło pięćdziesięcioletnim stażu pracy. Urodziła się w Ostrorogu na Wołyniu (27.VI.1932). Samokształcenie i poszukiwanie innowacyjnych rozwiązań w edukacji zostało wpisane w całe jej życie. Magisterskie studia polonistyczne ukończyła w roku 1959 na WSP w Krakowie. Doktorat z nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki obroniła na UAM w Poznaniu w roku 1980.
Intensywną działalność innowacyjną rozwinęła w Lublinie w szkołach nr 15 i 31 (1951-1961). Z wielką pasją kontynuowała i wzbogacała swe próby i eksperymenty w zakresie kompleksowego nauczania, tworzenia systemu norm i kryteriów ocen, samorządności dzieci i młodzieży itd. Na terenie Pszczyny (1961-1976), dokąd przeniosła się po wyjściu za mąż za Jerzego Dymarę, nauczyciela geografii i działacza oświatowego, pracowała w wielu szkołach jako nauczycielka j. polskiego, wizytatorka i dyrektorka. Prowadzona przez Bronisławę Dymarę Szkoła Podstawowa nr 5 i Szkoła Ćwiczeń (1968-1972) stała się ośrodkiem znanych dotąd innowacji. Próba ich kontynuowania i wzbogacania o tzw. Młodzieżowe Forum w prowadzonym przez siebie LO im. Bolesława Chrobrego (1974-1976) – skończyła się dramatem; utratą stanowiska i pracy.
W roku 1982 dr Bronisława Dymara została zatrudniona w Filii UŚ w Cieszynie na etacie adiunkta, gdzie pracowała jeszcze ćwierć wieku, w tym 15 lat na etacie (do emerytury w roku 1997). Tu skupili się wokół niej nauczyciele walczący z rutyną i schematyzmem. Intensyfikacja działań badawczych i innowacyjnych nastąpiła w związku z prowadzeniem prac magisterskich (ponad 450 obron) oraz objęciem kierownictwa Zakładu Teorii Wychowania (1992-1997). Procesowi rozwoju twórczych działań sprzyjał też prowadzony przez nią nowy przedmiot: innowacje edukacyjne!
Długoletnia praktyka oraz intensywne poszukiwanie nowego paradygmatu pedagogiki, opartego na więzi nauczycieli akademickich z nauczycielami szkół różnego typu stały się podstawą otwarcia serii książek pedagogicznych Nauczyciele – Nauczycielom. Wśród jej 20 tomów (1996-2009) znajdują się trzy autorskie ksiązki redaktorki: Dziecko w świecie marzeń (1996, 1998, 2010); Dziecko w świecie edukacji. Podstawy uczenia się kompleksowego – nowe kształty i wymiary edukacji (2009), cz. I; Dziecko w świecie edukacji. Realizacja kompleksów. Bliżej integracji osoby i pedagogiki współbycia (2009), cz. II.
Wymienione książki o edukacji są syntezą niemałego dorobku publikacyjnego, wprowadzającego m.in. nowe spojrzenie na przestrzeń edukacyjną, pojęcie integracji, zasady nauczania, miejsce ucznia jako współtwórcy zajęć i procesu oceniania wyników, w toku kompleksowego uczenia się.
Dorobek publikacyjny, zapoczątkowany debiutem sprzed pół wieku w „Teatrze Ludowym” i „Kurierze Lubelskim” obejmuje ponad 300 pozycji i jest szczególnie intensywny w ostatnim ćwierćwieczu. Na dorobek ten składa się: 8 książek autorskich i 5 współautorskich, zredagowanych 13 tomów opracowań zbiorowych, a ponadto wiele artykułów, rozpraw, esejów, recenzji, notatek, sprawozdań.
Wydrukowano je w około 30 czasopismach, kilkunastu seriach naukowych i książkach „pokonferencyjnych” UŚ w Katowicach, UJ w Krakowie, uniwersytetach w Poznaniu, Szczecinie, Wrocławiu, Lublinie itp.
Publikacje te dotyczą głównie następującej problematyki: - teoretyczne podstawy nauczania – uczenia kompleksowego; - system norm i kryteriów ocen, jego etyczna wartość; - wartości w wychowaniu dzieci i młodzieży; - edukacja jako sztuka bycia i tworzenia; - szczęście i marzenie w opiniach dzieci i dorosłych; - czas i przestrzeń jako kategorie pedagogiczne; - pedagogika współbycia jako możliwość i konieczność; - szkoła jako przestrzeń tworzenia kultury.
Dwa filary dorobku autorki – to uczenie się kompleksowe i książki serii N-N, z których każda z nich rozpoczyna się słowami: Dziecko w świecie (sztuki, przyrody, tradycji, wartości, współdziałania, rodziny itd.). Stanowi to istotną zmianę w patrzeniu na edukację, której podstawą jest jakość relacji dziecka z elementami świata zewnętrznego, ludźmi i sobą samym. Dla Autorki ważne jest więc nie tylko kształcenie, ale przede wszystkim kształtowanie człowieka, odkrywanie co dzieje się z dzieckiem pod wpływem szkolnej edukacji i innych działań w jego życiu. Wokół idei serii N-N skupiło się 100 osób, 19 profesorów i 20 nauczycieli różnych szkół. Jako autorzy przeważają adiunkci, ale są też rektorzy szkół wyższych.
Opisaną tu skrótowo działalność innowacyjną charakteryzują liczne recenzje, artykuły i wywiady – zebrane i zaprezentowane m.in. w książce Sztuka bycia człowiekiem. Została ona też zaprezentowana przez różnych autorów w kilku opracowaniach zwartych, do których należą:
Sztuka bycia uczniem i nauczycielem. Z zagadnień pedagogiki współbycia, red. Wiesława Korzeniowska, Andrzej Murzyn, Urszula Szuścik, Kraków 2009
Barbara Solarska: W stronę nauki i sztuki, Pszczyna 2005
Wiesława Korzeniowska: Słownik biograficzny historii myśli pedagogicznej, Bielsko-Biała 2006
Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Szczecin 2007, wyd. VI, s. 689-690
Stanisław Michałowski
Dr Stanisław Czesław Michałowski, lat 56, żona i dwoje dzieci – Anna i Karol. Jestem nauczycielem akademickim Międzynarodowej Szkoły Nauk o Edukacji i Kulturze UŚ- Filia w Cieszynie oraz Kolegium Nauczycielskiego w Bielsku- Białej. Prezesem Zarządu Głównego Towarzystwa im. Zofii Kossak. Kandyduję z listy LPR nr.1, okręg drugi.
Pomyśl: Czy wolno nam milczeć gdy „kradną” nam dzieci i obrzucają wulgaryzmami a rodziny staczają się w nędzę? Ilu jeszcze będzie żebraków, biednych i bezrobotnych?
Pamiętajmy: Wolność bez prawdy, miłosierdzia i sprawiedliwości społecznej jest utopią i zamienia się w jawny lub ukryty totalitaryzm. W trosce o dobro wspólne proszę Cię dołącz do nas abyśmy razem zbudowali w naszym mieście system opieki socjalnej jako pomoc, ratownictwo i wsparcie. Niech Bielsko-Biała, miasto naszej młodości, dumy i nadziei stanie się znów rodzinne, serdeczne i przyjazne. Niech nastąpi przyrost dobra, wiary i ufności. Odważmy się myśleć i bądźmy razem w rodzinie, Narodzie i Ojczyźnie.
Lidia Wollman-Mazurkiewicz
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor | Dymara Bronisława, Michałowski Stanisław, Wollman-Mazurkiewicz Lidia |
ISBN druk | 83-86994-66-5 |
ISBN e-book | |
Objętość | 292 stron |
Wydanie | I, 2000 |
Format | B5 (160x235) |
Oprawa | miękka, klejona |
Wstęp
Część pierwsza. Przyroda w literaturze i życiu dziecka
I. Przyroda jako tło i element oraz przedmiot zainteresowań dziecka
Rodzaje związków człowieka z przyrodą
Pytania o sprawy istotne: o Ziemię, środowisko, żywioły i obszary przyrody
Poznać, pokochać, chronić (jakie to banalne?)
Edukacja jako poszukiwanie
Ciekawość świata i zainteresowanie jako stymulatory rozwoju, czyli siedem razy naj...
II. Przyroda w tekstach poetyckich, czyli Beniaminek i Kopciuszek
Bogactwo wierszy o świecie przyrody
Ogrody słowem malowane
Dziecko jako obserwator, konsument i przyjaciel świata przyrody
Przygody z poezją w szkole Nauczycielu!
Nie „przerabiaj” wierszy!
III. Świat przyrody w dziecięcym poetyzowaniu, czyli wiersze naszych dzieci
Z tęsknoty i miłości rodzą się wiersze
Osobliwa antologia, czyli „Wiersze naszych dzieci”
Świat przyrody słowem dziecka malowany
Muzyczność dziecięcych opisów przyrody; metafora jako ruch znaczeń
Od zachwytu i milczenia – do poznania i mówienia
IV. Uczenie się – nauczanie kompleksowe, czyli o działaniach uczniów i nauczyciela w realizacji kompleksu... np.
Nasza podróż do Ekolandii
Swoboda współdziałania – zamiast przepisu na placek
Uczenie się, nauczanie kompleksowe – jego istota i struktura
Zadania poznawcze a tematyka zajęć kompleksu
Bycie razem jako potrzeba i ... urok szkolnej pracy w toku uczenia się kompleksowego
Jaki jesteś Nauczycielu?
Scena I – Rozmowa jabłoni i…
Scena II – Ptasie radio...
Scena III – Jak wesele to wesele...
Przypisy
Streszczenie części pierwszej
„Przyroda w literaturze i życiu dziecka” Bronisławy Dymary
Nature and education – Part first by Bronisława Dymara – Summary
Blok samokształceniowy do pierwszej części książki
Wariant I – bez odpowiedzi
Blok samokształceniowy do pierwszej części książki
Wariant II – z odpowiedziami
Część druga. Dziecko. Przyroda. Wartości
I. Myślenie ekologiczne drogą do mądrości życia
1. Człowiek poszukujący...
2. Ekologia powrotem do DOMU rodzinnego
3. Od myślenia i wiedzy ekologicznej, do mądrości życia
4. Żyć ekologicznie
Powiedzenia o przyrodzie i człowieku warte zapamiętania
II. Ekologia – alarm dla moralnej postawy człowieka
1. O niektórych kryzysach ekologicznych i zagrożeniach
2. Wartości, źródłem i inspiracją do ochrony środowiska
3. Świadomość ekologiczna człowieka jako szansa ratowania przyszłości
4. Od bierności do etyki ekologicznej
Kilka rad o tym jak przyjaźnić się z przyrodą
III. Koncepcje proekologiczne wychowania
1. Biblijne korzenie ekologii
2. Pojęcie synergii a wychowanie proekologiczne
3. Główne idee w koncepcji ekologicznej Henryka Skolimowskiego
4. Niepełnosprawni – pełnosprawnym– idea Fundacji „EFFETA- ARKA”
Ekologiczny rachunek sumienia
IV. Założenia i etapy edukacji ekologicznej
Kontekst procesu nauczania i uczenia się
Doświadczenie
Refleksja
Działanie
Jak być mistrzem – przyjacielem dziecka?
V. Rozwijanie związków ze światem przyrody w toku spotkań i dialogów – projekty i scenariusze edukacyjne
Spotkanie i dialog w pedagogii personalistycznej na tle edukacji ekologicznej
Dziecko, przyroda, wychowanie – scenariusze spotkań
W królestwie ptaków – refleksje na tle scenariuszy i dialogów edukacyjnych
Żywe powiązanie – kształtowanie wrażliwości na otaczające nas środowisko
Dialog, montaż poetycki, krzyżówka – jako metody wykorzystane
Streszczenie części drugiej „Dziecko. Przyroda. Wartości.” Stanisława Czesława Michałowskiego
Children. Nature. Values – Part second by Stanisław Czesława Michałowski – Summary
Blok samokształceniowy do drugiej części książki
Wariant I – bez odpowiedzi
Blok samokształceniowy do drugiej części książki
Wariant II – z odpowiedziami
Część trzecia. Przyroda i edukacja
I. Przyroda w treściach programów szkolnych, a edukacja ekologiczna
Tradycyjne i innowacyjne rozumienie edukacji
Dynamika „Zielonego manifestu” Ryszarda Łukasiewicza, a statyczność sformułowań programowych
Przegląd treści programowych
Miejsce dziecka w edukacji ekologicznej
O potrzebie dobrego programu...
II. O trzech nurtach wiedzy, czyli o tym jak uczyć inaczej
Pomiędzy tradycja a innowacją
Nauczyciel i uczeń a wiedza przedmiotowa
Nauczyciel i uczeń a wiedza strategiczna
Nauczyciel i uczeń a wiedza o samym sobie
Związki dziecka ze światem przyrody – bogactwo miłości
III. Naturamy jako nowa forma wprowadzania dziecka w świat przyrody
Kilka słów o Wrocławskiej Szkole Przyszłości
Magiczna siódemka – czyli o ofercie Wrocławskiej Szkole Przyszłości
Naturamowe źródła poznawania świata
Naturamowe refleksje
Sprawy najważniejsze – próba podsumowania
IV. Na tropach praktyki w klasach młodszych
Dziecko jako wrażliwy obserwator świata przyrody „Mniszek lekarski”, czyli o nowym programie edukacji ekologicznej najmłodszych
Dziecko w roli przewodnika po świecie przyrody
O sposobach przetwarzania zdobytej wiedzy
Propozycja programowa
V. Edukacja ekologiczna jako przygoda
Jak prowadzić edukację ekologiczną? – oto pytanie, na które odpowiemy w tym rozdziale
Struktura kompleksu
Opis działań ucznia i nauczyciela
Zamiast zakończenia, czyli czas na refleksję
Przypisy
Streszczenie części trzeciej „Przyroda i edukacja” Lidii Wollman-Mazurkiewicz
Nature and educatin – Part three by Lidia Wollman-Mazurkiewicz – Summary
Blok samokształceniowy do trzeciej części książki
Wariant I – bez odpowiedzi
Blok samokształceniowy do trzeciej części książki
Wariant II – z odpowiedziami
Aneksy
Cześć czwarta. Antologia wierszy i piosenek
I. Wiersze o pogodzie i porach roku
II. Wiersze o świecie roślin
III. Wiersze o świecie zwierząt
IV. Różne wiersze o świecie przyrody
V. Piosenki o przyrodzie
Zobacz także
Powiązane produkty
- Brak powiązanych produktów