O dzieciach lękliwych, smutnych i niespokojnychbr /

Podtytuł: 978-83-7850-105-3

ISBN:

Napisz recenzję

28,00 zł

W książce O dzieciach lękliwych, smutnych i niespokojnych podaję również pewne ćwiczenia, ale jest to przede wszystkim napisany językiem powszechnie zrozumiałym podręcznik do pedagogiki i psychologii zmysłów, który na kilka spraw kładzie, jak sądzę, nowe akcenty

Niniejsza książka opisuje przede wszystkim osłabienie działania Anioła w odniesieniu do „fundamentu bytu”, to znaczy do ciała fizycznego. Książka, którą napisałem później (Jakie błędy popełniliśmy?), ukazuje natomiast drugą stronę osobowości opisywanych tu dzieci: całkowitą odporność na duchową korupcję, ich godną podziwu odwagę, z którą osłaniają i bronią obecnych w sobie sił niebios, ich niezłomność w walce o to, aby się nie dać ugiąć, dopasować i by, nie zważając na ryzyko, rzucać ziarno na zasiew nowej kultury, kultury bezwzględnie koniecznej – o ile Ziemia ma nadal pozostać planetą możliwą do zamieszkiwania przez ludzi. Zwróćmy uwagę na to, jakie idee i projekty powstają w głowach dzieci, których zachowanie wykazuje „odstępstwa od normy”. Zauważmy, że pomimo braku doceniania wybitnych uzdolnień duszy tych dzieci przez dzisiejsze społeczeństwo, w którym liczy się wydajność produkcyjna, są one niezwykle cenne i konieczne, aby właśnie dla tego społeczeństwa stworzyć humanitarne perspektywy na przyszłość. Czy to wszystko jest przypadkiem, zbiegiem okoliczności? No cóż... Czytelników, którzy mnie nie znają, chciałbym jeszcze zapewnić, że na kartach tej książki nie będą nauczani religii, mimo iż jest w niej mowa o Aniołach. Postaram się wykazać zasadność rehabilitacji pojęcia „Anioł” i sądzę, że również ci z Państwa, którzy są sceptykami, będą mogli je zaakceptować.

Niniejsza książka ukazała się po raz pierwszy w 1994 roku. Do tej pory sprzedano w Niemczech około 20 000 egzemplarzy i przetłumaczono ją na kilka języków (na język niderlandzki, włoski, francuski oraz angielski). Można więc powiedzieć, że książka była – skromnym, ale jednak – sukcesem wydawniczym. Wielokrotnie spotykałem się z opinią, że żadna z moich publikacji nie odwołuje się do praktyki w tak dużym stopniu jak właśnie ta. Z owym stwierdzeniem mogę się zgodzić jedynie po części. Jeśli do pojęcia praktyki włączymy poziom, który określę jako „działanie we własnym wnętrzu” – a takie jest centralne zamierzenie antropozofii – to książki napisane przeze mnie później, pt. „Schwierige” Kinder gibt es nicht (Nie ma dzieci trudnych) oraz Was haben wir nur falsch gemacht? (Jakie błędy popełniliśmy?), zawierają z całą pewnością więcej wskazówek praktycznych, a także ćwiczenia.

W książce O dzieciach lękliwych, smutnych i niespokojnych podaję również pewne ćwiczenia, ale jest to przede wszystkim napisany językiem powszechnie zrozumiałym podręcznik do pedagogiki i psychologii zmysłów, który na kilka spraw kładzie, jak sądzę, nowe akcenty.

Henning Köhler

Z języka niemieckiego przełożyła

Barbara Kowalewska

Autor Köhler Henning

Tytuł 978-83-7850-105-3

Bądź pierwszą osobą, która napisze recenzję!

KOEHLER HENNING

Henning Köhler (ur. 1951) – pedagog, terapeuta dzieci i młodzieży, wykładowca, autor wielu publikacji. Pracował jako wychowawca i nauczyciel w instytutach dla dzieci i młodzieży specjalnej troski, w klinikach oraz poradniach. Prowadzi intensywną działalność jako wykładowca w Niemczech oraz za granicą. Jest autorem programu studiów dokształcających dla nauczycieli pracujących w szkołach integracyjnych (Freies Bildungswerk Rheinland) oraz współzałożycielem Akademii Pedagogicznej imienia Fulbertusa w Erfstadt, specjalizującej się w pedagogice społecznej (Fulbertus-Akademie für Sozialpädagogik). W 1986 roku powstała z jego inicjatywy poradnia pedagogiczna dla dzieci i młodzieży. Od1987 roku poradnia ta stanowi część Instytutu imienia Janusza Korczaka w miejscowości Wolfschlugen w pobliżu Stuttgartu (www. janusz-korczak-institut.de). Henning Köhler postawił sobie za cel udzielanie pomocy dzieciom i młodzieży, których problematykę określa się jako „zaburzenia w rozwoju” lub jako „zachowanie odbiegające od normy”.

Do najważniejszych publikacji książkowych Henninga Köhlera należą: Jugend im Zwiespalt („Młodzież na rozdrożu”); Vom Ursprung der Sehnsucht, Die Heilkraft von Kreativität und Zärtlichkeit (“O źródle tęsknoty. Uzdrawiająca siła kreatywności oraz czułości”); Von ängstlichen, traurigen und unruhigen Kindern (“O dzieciach lękliwych, smutnych i niespokojnych”); Die stille Sehnsucht nach Heimkehr (“Cicha tęsknota za powrotem do domu”); War Michael aus Lönneberg aufmerksamgestört? Der ADS-Mythos und die neue Kindergeneration (“Czy Emil ze Smalandii cierpiał na zaburzenia koncentracji? Mit ADHD a nowe pokolenie dzieci”); Jedes Kind hat das Recht zu sein, wie es ist („Każde dziecko ma prawo być takim, jakim jest”); Schwierige Kinder gibt es nicht (“Nie ma dzieci trudnych”); Was haben wir nun falsch gemacht? (“Jakie błędy popełniliśmy?”); Vom Wunder des Kindseins (“O cudzie bycia dzieckiem”); Vom Rätsel der Angst (“O zagadce lęku”); Wie wollen Kinder lernen? Die Bildung der Zukunft (“Jak dzieci chcą się uczyć? Edukacja w przyszłości”).

Uwagi do piątego wydania

Przedmowa do pierwszego wydania

Zasady praktyki wychowawczej opartej na podstawach duchowych

Pomoc ze świata nocy

Czy Anioł odpowiada?

Pytania Strażnika na moście

Gdy ciało jest dla duszy zbyt zimne

Chłodna głowa i gorące serce

Wychowanie moralne

Postrzeganie jako proces twórczy

Naśladowanie i pragnienie dobra

Na tropie zmysłu życia

Uwagi wstępne

„Prazadowolenie”

Uwagi na marginesie dotyczące trudnego tematu zmysłu życia

Pozytywny, spokojny stan jawy oraz dobro jako podstawa świata

Rytmy życiowe a zaufanie wobec bytu

Dziecko nerwowe i niespokojne

Pielęgnowanie zmysłu życia jako oswobodzenie oddechu

Wychowywanie dzieci i wychowywanie siebie: tolerancja

Na tropie zmysłu dotyku

Skóra jako narząd zmysłowy

Uwagi dotyczące postrzegania dotykiem

„Uczucie bycia przenikniętym Bogiem”

Zmysł dotyku a zainteresowanie światem:

różnica – rezonans – oczywistość

Wiedza o człowieku a praktyka wychowawcza

Co to znaczy „rozumieć...”?

Stosunek do świata wyrażający miłość

Bliskość a niebezpieczeństwo zranienia

„Ja cielesne posiadające granice przestrzenne”

Przybycie na Ziemię

Wychowywanie dzieci i wychowywanie siebie: troskliwość

Tajemny uraz dziecka lękliwego

Zmysły cielesne i zmysły społeczne – o lękach nabytych

Dziecko lękliwe i niepewne – obserwacje

Przygotowanie do snu i początek dnia

Wychowywanie dzieci i wychowywanie siebie: „pozytywne spojrzenie”

Dziecko lękliwe i niepewne – dalsze obserwacje

Podsumowanie: postępowanie z dziećmi niespokojnymi i lękliwymi

Na tropie zmysłu ruchu oraz zmysłu równowagi

Uwagi wstępne

„Doznanie swobody w obszarze własnej duszy”

Uczucie „autonomiczności”

Ukryty kompozytor

O subtelnym nastrojeniu duszy

Postać duszy: postać stworzona z ruchu

Zdolność do współodczuwania

Niesłuszne wnioski wyciągane w utrudnionych warunkach rozwojowych

Dziecko smutne i skłonne do pogrążania się w sobie: charakterystyka ukrytych zaburzeń zmysłu ruchu

Podłoże: słabe naśladowanie we wczesnym dzieciństwie

Muśnięte przez Anioła: nieświadome tęsknoty dziecka

Postępowanie z dziećmi smutnymi i skłonnymi do pogrążania się w sobie

Mowa ukształtowana – gest, który ma sens

Wychowywanie dzieci i wychowywanie siebie: siła współodczuwania

Zmysł równowagi

Oswobodzenie ramion i dłoni

Zmysł równowagi a umiejętność wydawania sądów :48:34

Równowaga duszy a zmysł równowagi

„Umiejętność chodzenia jako dar łaski”: kierownicza rola zmysłu równowagi

Równowaga duszy a poczucie własnej wartości

Wskazówki wychowawcze w postępowaniu z dziećmi smutnymi i skłonnymi do pogrążania się w sobie

Zakończenie: pedagogika a etyka

Wykaz literatury przedmiotu

Wybór bibliografii w języku polskim

Wybór bibliografii w języku niemieckim

O dzieciach lękliwych, smutnych i niespokojnych

Recenzja w czasopiśmie PRZYJACIEL nr 6(19) listopad 2009

DWUMIESIĘCZNIK DLA RODZICÓW DZIECI Z WYZWANIAMI ROZWOJOWYMI

Kolejna propozycja z doskonałej serii poświęconej pedagogice waldorskiej traktuje o duchowych podstawach wychowania. Autor, pedagog i terapeuta, przedstawia czytelnikom zagadnienia z pedagogiki i psychologii zmysłów.

Opisując funkcjonowanie dzieci lękliwych przez pryzmat tego, co my - jako rodzice, wychowawcy - możemy przedsięwziąć w ramach pomocy dziecku, Henning Köhler sięga często do postaw głoszonych przez Rudolfa Steinera.

Odsyłam do książki Henninga Köhlera:)

źródło: http://prowincjonalnenauczycielstwo.blogspot.com/2010/01/henning-kohler-o-dzieciach-lekliwych.html

Jak pracować z dziećmi, które mają w sobie dużo lęku, nieśmiałości i niepokoju, są wycofane, smutne albo pobudzone. Jak pomóc im się rozwijać? Z pewnością spojrzenie Kohlera jest oryginalne, może trochę szokujące. „Zachęcanie i dodawanie otuchy (...) - te jakości powinny zająć miejsce »wychowu« opartego na pedagogice manipulatywnej i normatywnej, która wciąż jeszcze dominuje" - przekonuje autor. Uważa, że zaszufladkowanie jest dla tych dzieci krzywdzące, gdyż są one obdarzone wyjątkową wrażliwością, „myślą sercem", a za ich „defektami" mogą kryć się szczególne rodzaje uzdolnień, które w procesie wychowania powinny zostać odkryte.

W książce zamieszczone są też rady dla opiekunów, dotyczące sposobów postępowania z dziećmi lękającymi się czy nadmiernie pobudzonymi oraz przykłady ćwiczeń. „Jest to przede wszystkim napisany językiem powszechnie zrozumiałym podręcznik do pedagogiki i psychologii zmysłów" - podkreśla autor.