W tym przypadku wchodzimy w świat szkolnych doznań dzięki temu, że Autorka książki przywraca sens pytań o to, dla kogo, czyja i po co jest szkoła.
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 40,00 zł
W tym przypadku wchodzimy w świat szkolnych doznań dzięki temu, że Autorka książki przywraca sens pytań o to, dla kogo, czyja i po co jest szkoła.
Potrzebne są w pedagogice rozprawy o szkole, w których ma miejsce odczytanie codziennego bytowania w niej uczniów z ich perspektywy. Takich publikacji wciąż jest mało w literaturze pedagogicznej, gdyż tego typu badanie i jego eksplikacja wymagają antyscjentystycznego języka oraz bezzałożeniowego podejścia. W tym przypadku wchodzimy w świat szkolnych doznań dzięki temu, że Autorka książki przywraca sens pytań o to, dla kogo, czyja i po co jest szkoła. Czy nie jest to kwestia, którą dzielą się dzieci w relacjach ze swoimi najbliższymi – rodzicami, rówieśnikami, a zdarza się, że i nauczycielami? Czy nie spotykamy się z pytaniem: „po co ja muszę iść do szkoły?” zamiast: „dlaczego nie mogę dzisiaj iść do szkoły?”. Warto skorzystać z tej inspiracji, by kontynuować badania szkolnej codzienności, która zmienia się bardziej, niż to nam się wydaje, ale też nie zmienia polityki oświatowej, bo władzom jest ona całkowicie obojętna.
Z recenzji prof. dr. hab. Bogusława Śliwerskiego
Niniejsze opracowanie, poświęcone najogólniej rzecz ujmując codziennemu życiu ucznia w szkole, lokować można w nurcie badań, które Mary Jane Kehily (2008, s. 26) określa jako „wnoszące wiele w rozumienie dzieciństwa z perspektywy samych dzieci”. Z tego powodu dominują w nim dziecięcy głos i dziecięca optyka. Ukazywanie punktu widzenia uczniów odnośnie do kwestii związanych z tym, jak oni sami doświadczają swego codziennego bycia w szkole, wysuwa się tu na plan pierwszy, a katalog znaczeń, jakie uczniowie przypisują szkolnej codzienności, staje się wiodącym rezultatem poszukiwań badawczych.
Niniejsza książka składa się z pięciu rozdziałów, z których pierwsze dwa nakreślają teoretyczne tło zrealizowanych przeze mnie badań. Mając na celu ukazanie kontekstu badanego zjawiska, w pierwszym rozdziale nie tylko przybliżono istotę kluczowych kategorii pojęciowych, a mianowicie terminów „doświadczanie”, „doświadczenie” oraz „szkolna codzienność”, lecz także poprzez próbę rekonstrukcji obrazu szkoły wygenerowaną z migawek jej codziennego życia, których źródłem stały się publikowane w literaturze pedagogicznej wyniki badań na ten temat, uzasadniono potrzebę podjętego wysiłku badawczego.
Punktem wyjścia rozważań podjętych w rozdziale drugim jest prezentacja kilku perspektyw teoretycznych, które eksponują różne spojrzenia na szkołę, umożliwiając odmienny sposób interpretacji życia toczącego się w jej murach. Wśród wiodących inspiracji teoretycznych, które omawiam, znalazły się: koncepcja Jerzego Trzebińskiego (1994), ujmująca szkołę jako swoiste laboratorium życia społecznego; perspektywa teoretyczna Petera McLarena (1994), posługująca się kategorią rytuału i zrytualizowanych form działania w szkole; teoria dramaturgiczna Ervinga Goffmana (2000), zakładająca, że wszystko, co dzieje się na co dzień w szkole, można opisać za pomocą analogii do teatru; teoria reprodukcji społecznej Pierre’a Bourdieugo (1990), akcentująca wagę posiadanego przez uczniów kapitału kulturowego w codziennych rozgrywkach z innymi, a także teoria dystansów osobniczych amerykańskiego antropologa Edwarda T. Halla (1997), która wraz z koncepcją Aleksandra Nalaskowskiego (2002) wykorzystuje kategorię przestrzeni w refleksji nad edukacją.
Trzy kolejne rozdziały pracy − empiryczne − nawiązują do założeń metodologii badań jakościowych i fenomenografii jako strategii postępowania badawczego, którą zaprezentowano w rozdziale trzecim. Przybliża on cel i przedmiot badań oraz ważne dla mnie pytania badawcze, a także opisuje procedurę pozyskiwania materiału badawczego, złożoną z dwóch etapów. Pierwszy z nich polegał na zgromadzeniu pisemnych wypowiedzi uczniów, by następnie przejść do etapu drugiego, który polegał na przeprowadzeniu pogłębionych wywiadów grupowych z ochotnikami, co pozwoliło na pozyskanie materiału wyjściowego do analizy fenomenograficznej. Podsumowaniem rozdziału jest omówienie poszczególnych etapów analizy zgromadzonego materiału badawczego.
Rozdział czwarty poświęcono zaprezentowaniu wyłonionych w toku badań kategorii opisu, które odzwierciedlają uczniowskie widzenie szkolnego świata i rozumienie szkolnej codzienności, będącej ich udziałem. Ponad trzydzieści koncepcji znaczeń, które wyłoniły się w toku badań, utworzyły mapę prezentującą różne sposoby doświadczania szkolnej codzienności przez uczniów, z których każdy szczegółowo opisano i zilustrowano ich wypowiedziami.
Rozdział piąty w całości wypełnia interpretacja wyników badań, którą poprzedziło ponowne odczytanie znaczeń wchodzących w zakres badanych wypowiedzi, po to by uchwycić najbardziej typowe tendencje zaznaczające się w myśleniu uczniów. Przyjęła ona charakter interpretacji krytycznej, umożliwiającej skonstruowanie teoretycznych ram dla trendów ujawnionych w uczniowskiej refleksji nad codziennością w szkole. Pracę finalizują refleksje końcowe, które jednak nie mają charakteru zamkniętego. Sygnalizują one raczej możliwość poszukiwania nowych znaczeń bądź odkrywania czy konstruowania odmiennych od nakreślonych w tym opracowaniu perspektyw interpretacyjnych.
Opis
Specyficzne kody
Martyniuk Wiesława
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor | |
ISBN druk | 978-83-8095-611-7 |
ISBN e-book | 978-83-8095-750-3 |
Objętość | 364 stron |
Wydanie | I, 2019 |
Format | B5 (160x235) |
| Oprawa | miękka, klejona, fola matowa |
Wstęp
Rozdział 1
Kategorie „doświadczanie” i „szkolna codzienność” w naukach społecznych
1.1. Doświadczanie i doświadczenie – rozważania wokół zakresów znaczeniowych
1.2. Szkoła i jej codzienność w literaturze pedagogicznej
1.3. Uczniowskie doświadczanie szkolnej codzienności
Rozdział 2
Metafory szkoły jako inspiracja oglądu szkolnej codzienności
2.1. Szkoła jako laboratorium życia społecznego
2.2. Szkoła jako teren petryfikacji rytualnych praktyk
2.3. Szkoła jako teatr
2.4. Szkoła jako terytorium rozgrywek „na czas” – testowanie ról życiowych
2.5. Szkoła jako przestrzeń uczniowskiej codzienności
Rozdział 3
Podstawy metodologiczne badań własnych
3.1. Cel badań, problemy badawcze i ich uzasadnienie
3.2. Fenomenografia jako strategia badań własnych
3.3. Procedura pozyskiwania materiału badawczego
3.4. Etapy analizy materiału badawczego
Rozdział 4
Szkolna codzienność jako przedmiot opisu – rekonstrukcja uczniowskich sposobów doświadczania codziennego bycia w szkole
4.1. Szkolna codzienność jako przestrzeń uczenia się
4.2. Szkolna codzienność jako przestrzeń relacji rówieśniczych
4.3. Szkolna codzienność jako doświadczenie egzystencjalne
4.4. Szkolna codzienność jako doświadczenie zmysłowe
4.5. Szkolna codzienność jako oczekiwanie na przerwę
4.6. Szkolna codzienność jako poszukiwanie prywatności
Rozdział 5
Dekonstrukcja uczniowskich konceptualizacji szkolnej codzienności – interpretacja krytyczna
5.1. Spojrzenie na materiał badawczy z perspektywy fenomenografii
5.2. Lekcja i przerwa – dwójjednia szkolnej codzienności
5.3. Konfiguracje wyników, czyli trzy obrazy szkolnej codzienności
5.3.1. Rówieśniczy archipelag
5.3.2. Szkolny survival
5.3.3. Eskapistyczna zabawa
5.4. Podsumowanie i kilka refleksji końcowych
Bibliografia
Potrzebne są w pedagogice rozprawy o szkole, w których ma miejsce odczytanie codziennego bytowania w niej uczniów z ich perspektywy. Takich publikacji wciąż jest mało w literaturze pedagogicznej, gdyż tego typu badanie i jego eksplikacja wymagają antyscjentystycznego języka oraz bezzałożeniowego podejścia. W tym przypadku wchodzimy w świat szkolnych doznań dzięki temu, że Autorka książki przywraca sens pytań o to, dla kogo, czyja i po co jest szkoła. Czy nie jest to kwestia, którą dzielą się dzieci w relacjach ze swoimi najbliższymi – rodzicami, rówieśnikami, a zdarza się, że i nauczycielami? Czy nie spotykamy się z pytaniem: „po co ja muszę iść do szkoły?” zamiast: „dlaczego nie mogę dzisiaj iść do szkoły?”. Warto skorzystać z tej inspiracji, by kontynuować badania szkolnej codzienności, która zmienia się bardziej, niż to nam się wydaje, ale też nie zmienia polityki oświatowej, bo władzom jest ona całkowicie obojętna.
Z recenzji prof. dr. hab. Bogusława Śliwerskiego
Szkoła... - miejsce nauki, nabywania wiedzy, wychowywania i kształtowania właściwych postaw społecznych. Wszyscy uczęszczaliśmy do szkoły, choć zapewne bardzo różniącej się względem tego, na jakie lata przypadła nasza edukacja. Jak bowiem wiemy, szkoły nieustannie się zmienia, przekształca i przeobraża, o czym najlepiej wiedzą ci, dla których powstało to miejsce - uczniowie. I właśnie perspektywie oceny i zobrazowaniu współczesnej szkoły, przez uczniów, została poświęcona niezwykle ciekawa monografia pt. "Studium fenomenograficzne szkolnej codzienności z perspektywy uczniów", autorstwa Wiesławy Martyniuk. Książka ta ukazała się nakładem Oficyny Wydawniczej "Impuls".
Pozycja ta ukazuje nam sobą szkolną codzienność, widzianą, obserwowaną i rozumianą z perspektywy ucznia. To właśnie uczniowie dzielą się, za sprawą przeprowadzanych na potrzeby tej publikacji badań, swoimi przemyśleniami na temat szkoły, jako miejsca nauki, kontaktu z rówieśnikami, czy też chociażby efektywności owych działań. To niezwykle intrygujące, miarodajne i ważne odpowiedzi, mogące przyczynić się sobą nie tylko do zobrazowania kondycji i roli współczesnej szkoły w naszym kraju, ale też i do przeprowadzenia koniecznych zmian, by uczynić polską szkołę jeszcze lepszym, skuteczniejszym w swej misji, jak i przyjaźniejszym dla dziecka, miejscem.
Całość niniejszej monografii została podzielona na pięć głównych części, z których to każda odnosi się do nieco odmiennego aspektu tychże badań. I tak oto pierwsza z nich skupia się na konkretyzacji pojęcia "doświadczania szkoły", ukazaniu miejsca tego zagadnieniu w kontekście społecznych badań, jak i też wyjaśnieniu celu i przebiegu tych zabiegów. To swoiste wprowadzenie do całości tej książki, które daje nam wszelkie niezbędne informacje ku temu, by czerpać z jej lektury jak najwięcej.
Kolejna część skupia się już na ukazaniu szkoły, jako "metafory" społecznego życia, w którym to uczniowie nabywają niezbędną wiedzę na temat codziennego życia, czyli m.in. relacji międzyludzkich, umiejętności współpracowania w grupie, właściwych zachowań, itd. To ciekawe, zaskakujące w kontekście uczniowskiej perspektywy i dające wiele do myślenia, kwestie.
Trzeci rozdział podejmuje sobą kwestię metodologii badań autorki, jakie to stanowią głównym aspekt i przedmiot tej pozycji. Mowa tu o celach, sposobach ich osiągania, oczekiwaniach względem rezultatów, czy też wreszcie analizie zebranych danych. To z pewnością najbardziej szczegółowa część tej książki, która ukazuje sobą także i trudność, z jaką spotkała się autorka.
Czwarta część pt. "Szkolna codzienność jako przedmiot opisu", przedstawia nam meritum tej publikacji, czyli słowa uczniów względem czasu spędzanego w szkole. Mowa tu m.in. o takich kwestiach, jak przygotowania do lekcji, przebieg szkolnej przerwy, obawy przed otrzymaniem złej oceny, czy też chociażby o ulubionych przedmiotach oraz nazbyt dużej ilości zadań domowych. To cenne informacje, pozwalające ujrzeć współczesną szkołą taką, jaka jest naprawdę.
I wreszcie część ostatnia, czyli skonfrontowanie owych wyników z pedagogiczną nauką, dzięki czemu autorka ukazuje nam swoje wnioski, odpowiedzi i podsumowanie tejże publikacji. To bez wątpienia najważniejsza część książki, która obrazuje nam sobą obraz polskiej szkoły w najbardziej prawdziwy, z możliwych sposobów. I trzeba przyznać, że trudno też nie zgodzić się tu z wysnuwanymi przez autorkę wnioskami.
Bezsprzecznie książka ta jest niezwykle ważną, potrzebną i doskonale napisaną pozycją, którą zainteresuje sobą całe środowisko polskiej edukacji. Nie może być inaczej, gdyż przeprowadzone tu przez Wiesławę Martyniuk badania, ukazują sobą faktyczny stan polskiego szkolnictwa, gdyż przedstawiający tę instytucję z perspektywy ucznia. Często zapominamy bowiem o tym, że szkoła jest przede wszystkim dla uczniów, nie zaś polityków, decydentów i profesury. Z tego też względu polecam tę monografię tak nauczycielom, jak i też rodzicom, którzy również mogą wynieść z tej lektury wiele dobrego.
źródło: https://sztukater.pl/ksiazki/item/29249-o-doswiadczaniu-szkoly-studium-fenomenograficzne-szkolnej-codziennosci-z-perspektywy-uczniow.html
