Cybal-Michalska Agnieszka

dr hab., prof. UAM; jest prodziekanem ds. planowania i sprawozdawczości naukowej, studiów podyplomowych i promocji oraz kierownikiem Zakładu Pedagogicznych Problemów Młodzieży na Wydziale Studiów Edukacyjnych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zainteresowania naukowo-badawcze autorki koncentrują się wokół socjopedagogicznych problemów młodzieży, co znajduje odzwierciedlenie w jej aktywności naukowo-badawczej. Podsumowaniem dotychczasowych studiów teoretycznych i prac empirycznych autorki są monografie: Orientacje proeuropejskie młodzieży. Stan i potrzeby edukacyjne (Poznań 2001), Tożsamość młodzieży w perspektywie globalnego świata. Studium socjopedagogiczne (Poznań 2006), jak również niniejsza praca – Młodzież akademicka a kariera zawodowa (Kraków 2013). Ponadto jest współredaktorką książek: Jednostka, społeczeństwo i edukacja w globalnym świecie (Poznań – Leszno 2006), Tożsamość w kontekście edukacyjnym i społeczno-kulturowym. Między partykularyzmem a uniwersalizmem (Poznań 2011), Studia z pedagogiki i nauk pogranicza (Poznań 2011), Dyskursy kultury popularnej w społeczeństwie współczesnym (Poznań 2012).

Agnieszka Cybal-Michalska jest także autorką licznych artykułów naukowych podejmujących problematykę partycypacji młodzieży w nieustannie konstruowanej rzeczywistości europejskiej i globalnej oraz wyzwań świata „bezgranicznych” karier. Bliskie są jej również zagadnienia dotyczące europejskiego wymiaru edukacji oraz ewolucji edukacji w warunkach globalnych. Autorka swoje doświadczenia naukowo-badawcze pogłębiała podczas pobytów zagranicznych na University of London, University of Amsterdam, University of Stockholm, University of Edinburgh.

Paulina Wierzba – mgr pedagogiki i socjologii, doktorantka w Zakładzie Socjologii Edukacji na Wydziale Studiów Edukacyjnych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; przygotowuje dysertację doktorską zatytułowaną Kapitał kulturowy a uczestnictwo młodzieży w kulturze wysokiej i popularnej. Perspektywa socjopedagogiczna pod kierunkiem prof. dr. hab. Zbyszka Melosika. Jej zainteresowania naukowe skupiają się wokół przemian współczesnej kultury i społeczeństwa, przede wszystkim w kontekście społecznego konstruowania tożsamości młodzieży. Autorka artykułów naukowych z zakresu socjologii kultury i edukacji oraz pedagogicznej książki dla dzieci Co jedzą ludzie? (Poznań 2010).

Oficyna Wydawnicza "Impuls"

Wprowadzenie

Część I. SPEKTAKLE KULTURY POPULARNEJ

Agnieszka Cybal-Michalska

Globalizacja i jej krytyka. O potrzebie zorientowania społeczeństwa na wiedzę, aktywne współdziałanie i odpowiedzialność

Paulina Wierzba

„Bóg chodzi w trampkach” – popkulturowy fenomen marki Converse i jego wpływ na konstruowanie tożsamości globalnego nastolatka

Jarema Drozdowicz

Perła w Koronie. Rzecz o Banksym

Justyna Stępień

Swingujące tożsamości. Brytyjski pop-art i płynna ponowoczesność

Mateusz Marciniak

Rzecz o utowarowianiu siebie i innych

Magdalena Grenda

Konsumpcja – spektaklem nabywania towarów

Eryk Pieszak

Między popkulturowym pięknem a utowarowioną indywidualnością – rozważania o ucieczce „od” i „do” własnej tożsamości w kulturze konsumpcyjnej

Magdalena Smolarek

„Reinkarnacja” odzieży w społeczeństwie konsumpcyjnym

Studium z pedagogiki kultury

Olga Mazurek-Lipka

Popkulturowa tożsamość współczesnego widza. Przyczyny, dla których uwielbiamy oglądać CSI i inne filmy o profesjonalistach

Witold Kubicki

MTV, mit piękna i przemiany kultury współczesnej

Karolina Domagalska-Nowak

Tożsamość imigrantów w Norwegii. Wybrane aspekty i konteksty

Marcin Korzewski

Homo aisthetikos – zmysły jako narzędzia tożsamości

Część II. TWÓRCZOŚĆ I AKTYWNOŚĆ ARTYSTYCZNA W OBSZARZE KULTURY POPULARNEJ

Piotr Para

Kompilacje jako praktyka tworzenia w obszarze kultury popularnej

Krzysztof Kuźmicz, Szymon Nożyński

Kultura remiksu a zmiany w muzyce

Ryszard Gloger

Przyszłość radia w cyfrowej przestrzeni

Izabella Starzec-Kosowska, Anna Zięty

Konstruowanie tożsamości dziennikarza muzycznego

Monika Tsuda

Sytuacja kobiet pracujących na przykładzie wybranych japońskich seriali telewizyjnych: zawód służącej

Barbara Laskowska

Hannah Montana: popkulturowy spektakl schizofrenicznej tożsamości

Karolina Anna Kulpa

Egipska (pop)królowa .

Magdalena Roszczynialska

Chodzenie i siedzenie oraz leżenie. Mobilność i immobilność w quasi-kryminałach Marcina Świetlickiego (Na przykładzie powieści Dwanaście)

Sebastian Ciszewski, Magdalena Szwankowska

Wytatuowane poczucie tożsamości – obrona czy destrukcja podmiotowości młodzieży?

Czytelnicy dowiedzą się z książki wiele o uwarunkowaniach ich upodobań, przykładowo wynikających z popkulturowej tożsamości współczesnego wiedza, a związanych z zamiłowaniem do oglądania „CSI” i innych filmów o profesjonalistach, zainteresowaniem „Hannah Montana” i quasi-kryminałami Marcina Świetlickiego, między innymi powieścią pod tytułem „Dwanaście”.

Agnieszka Cybal-Michalska, Paulina Wierzba (red.), Dyskursy kultury popularnej w społeczeństwie współczesnym, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Społeczeństwo uczestniczące w rzeczywistości popkulturowej zdaje się prosumentem kultury o nowej, zdumiewającej jakości. Unifikacja, dywersyfikacja, dekontekstualizacja, rekontekstualizacja, dekompozycja, rekompozycja, deterytorializacja, reterytorializacja, transkulturacja, internalizacja to tylko część istotnych kwestii, które posłużyły autorom tekstów w książce pod tytułem „Dyskursy kultury popularnej w społeczeństwie współczesnym”, pod redakcją naukową Agnieszki Cybal-Michalskiej oraz Pauliny Wierzby, jako punkty odniesienia.

Publikacja została podzielona na dwie części – pierwsza dotyczy spektakli kultury popularnej, natomiast druga – twórczości i aktywności artystycznej w obszarze kultury popularnej. Badacze poruszyli w swoich tekstach, zamieszczonych na ich łamach bardzo istotne problemy – stare, np. w tekście pod tytułem „MTV, mit piękna i przemiany kultury współczesnej” i nowe, np. w – „Perła w Koronie. Rzecz o Banksym”, zaproponowali ich niezwykle ciekawe ujęcia, jak chociażby w artykule zatytułowanym „Bóg chodzi w trampkach – popkulturowy fenomen marki Converse i jego wpływ na konstruowanie tożsamości globalnego nastolatka”. Wszystkie, bez wyjątku zawierają autorskie i nowatorskie argumenty.

Wprowadzeniem przybliżającym czytelnikom kontekst dalszych refleksji jest tekst autorstwa Agnieszki Cybal-Michalskiej poświęcony krytyce globalizacji, zwłaszcza tej o charakterze neoliberalnym, z którego wyłania się postulat ukierunkowania społeczeństwa na wiedzę, aktywne współdziałanie, a także odpowiedzialność. Warto uważnie zapoznać się z uwagami autorki na temat konsekwencji heterogeniczności zjawiska antyglobalizmu. Pod kątem tego bardzo ciekawego tekstu można rozpatrywać kolejne artykuły na temat między innymi swingujących tożsamości, płynnej ponowoczesności, brytyjskiego pop-artu, utowarowieniu siebie oraz innych, spektakularyzacji konsumpcji, pojawieniu się homo aisthetikos, czyli człowieka doznającego zmysłowo, posiadającego zdumiewającą matrycę tożsamościową, czy pojmowaniu zmysłów jako narzędzi tożsamości.

Czytelnicy dowiedzą się z książki wiele o uwarunkowaniach ich upodobań, przykładowo wynikających z popkulturowej tożsamości współczesnego wiedza, a związanych z zamiłowaniem do oglądania „CSI” i innych filmów o profesjonalistach, zainteresowaniem „Hannah Montana” i quasi-kryminałami Marcina Świetlickiego, między innymi powieścią pod tytułem „Dwanaście”. Poznają arcyciekawe reinterpretacje i interpretacje znanych oraz lubianych wytworów popkultury.

Co i dlaczego tatuuje na ciele współczesna młodzież (czy aby na pewno po to, aby wziąć udział w specjalnych pokazach alias cyrkowych dla osób z tatuażami)? Kto jest egipską (pop)królową, a kto nie? Czego można dowiedzieć się z powszechnie znanych japońskich seriali? Jak konstruuje się tożsamość dziennikarza muzycznego? Jaka będzie przyszłość radia w przestrzeni cyfrowej? Czy mamy obecnie do czynienia z kulturą remiksu i jak to się ma do zachodzących w muzyce zmian? Dlaczego kompilacja w postaci różnego rodzaju sequeli, prequeli, remaków, coverów, remaków, mixów, remixów itd. jest powszechną praktyką tworzenia w obszarze kultury popularnej? Z jakich powodów warto bliżej przyjrzeć się tożsamości imigrantów w Norwegii? Co określa się mianem „reinkarnacji” odzieży w społeczeństwie konsumpcyjnym? Gdzie jesteśmy na kontinuum wyznaczonym przez popkulturowe piękno a utowariowioną indywidualnością? Pytań tych i wielu innych nie wolno zignorować ze względu na niebagatelną rolę odpowiedzi na nie w kontekście kulturowo-społecznym, w jakim żyje współczesny człowiek. Różne ich warianty, czytelnicy odnajdą w bardzo dobrej, bo dającej rozliczne inspiracje i przyczynki do rozważań książce pod tytułem „Dyskursy kultury popularnej w społeczeństwie współczesnym”.

Dodatkowo imponująca baza źródłowa wykorzystana przez badaczy do udzielania na nie odpowiedzi oraz skonstruowania swoistego przewodnika po współczesnej popkulturze, liczne pomocne czytelnikom w odbiorze tekstu tabele, wykresy, czynią książkę jeszcze bardziej atrakcyjną.Praca zredagowana przez Agnieszkę Cybal-Michalską oraz Paulinę Wierzbę, zatytułowana „Dyskursy kultury popularnej w społeczeństwie współczesnym” to zbiór wartościowych tekstów na temat konstruującej się tożsamości obecnego pokolenia. Uzmysławia niejednorodność kultury popularnej i bardzo często przeoczane jej komponenty, które mogą stanowić niezwykle ważne uwarunkowanie dla funkcjonowania w ramach określonej społeczności. Jest to więc książka obowiązkowa dla tych, którzy nie chcą: nie wiedzieć o tym, co ich kształtuje i być nieświadomymi czego część stanowią.

Sylwia Zakrzewska
źródło: http://www.konserwatyzm.pl/

Książka wydawnictwa Impuls „Dyskursy kultury popularnej w społeczeństwie współczesnym” zawartością przypomina zeszyty naukowe wydawane przez uczelnie i ośrodki naukowe. Zawartością, bo niewątpliwie wyróżnia się od typowych zeszytów ładną, twardą oprawą i doborem papieru, czyniącym tę publikację lekką, pomimo 342 stron. Nie można natomiast mówić o „lekkości” tekstów – są to bowiem opracowania naukowe. Dyskursy zawierają 21 artykułów, których autorami są osoby związane z polskimi uczelniami, w większości z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jedna czwarta autorów reprezentuje Dolnośląską Szkołę Wyższą we Wrocławiu. Pozostali autorzy pochodzą z uczelni w Łodzi, Krakowie i Bielsku-Białej. Jeden z artykułów powstał na podstawie rozprawy doktorskiej, kilka omawia wyniki badań naukowych. Redakcji naukowej dokonały Agnieszka Cybal-Michalska i Paulina Wierzba z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Zgodnie z tym co napisały Panie Redaktorki we wprowadzeniu– „Autorzy zwartych w książce artykułów podejmują próby diagnozy otaczającej nas rzeczywistości w kontekście zwiększającego się wpływu kultury popularnej na społeczeństwo, analizują szanse i zagrożenia wiążące się z tym zjawiskiem oraz kierunek w którym możliwe są jakościowe zmiany współczesnego świata”. Książka jest zbiorem różnych tekstów – nie należy zatem od tej publikacji oczekiwać kompleksowego opracowania zagadnienia kultury popularnej we współczesnym świecie. To „dyskursy”, a zatem także nie należy spodziewać się gotowych odpowiedzi, a raczej zaproszeń do dyskusji. Autor artykułu „Przyszłość radia w cyfrowej przestrzeni” kończy go np. pytaniem „Może więc opinie o rychłej „śmierci” radia kolejny raz okażą się fałszywe?” i cytatem M. McLuhana „Jeśli chcesz zostać dobrym prorokiem, nie przepowiadaj nigdy niczego, co się jeszcze nie wydarzyło”. Autorki artykułu „Konstruowanie tożsamości dziennikarza muzycznego”, zawierającego wyniki własnych badań stwierdzają „Podsumowując niniejsze rozważania, wypada podkreślić niedosyt poznawczy […]”.

Artykuły podzielone zostały na dwie części – „Cześć I. Spektakle kultury popularnej” i „Część II. Twórczość i aktywność artystyczna w obszarze kultury popularnej”. Uzasadnienie dla tego podziału Panie Redaktorki zawarły w stwierdzeniu „Społeczeństwo zorientowane na kulturę popularną inspiruje do rozpoznania spektakli (wymiarów), które towarzyszą intensyfikacji przemian w rzeczywistości (pop)kulturowej, oraz przyjrzenia się wybranym aspektom twórczości i aktywności artystycznej w obszarze kultury popularnej”. O konsumpcji, która jest spektaklem nabywania towarów pisze Magdalena Grenda i kończy maksymą Szekspira „Świat jest teatrem, aktorami ludzie”. Wielu autorów porusza, w kontekście kultury popularnej i jej różnorakich aspektów, sprawę społeczeństwa konsumpcyjnego – częściowo zagubionego, podatnego na manipulacje sprzedających, ale i świadomie poruszającego się po rynku jak pisze Magdalena Smolarek w artykule o „reinkarnacji” odzieży. „Dyskursy kultury popularnej w społeczeństwie współczesnym” to niewątpliwie lektura dla tej grupy czytelników, chcących świadomie uczestniczyć w (pop)kulturze.

Krzysztof Kwatera

Książka wydawnictwa Impuls „Dyskursy kultury popularnej w społeczeństwie współczesnym”zawartością przypomina zeszyty naukowe wydawane przez uczelnie i ośrodki naukowe. Zawartością, bo niewątpliwie wyróżnia się od typowych zeszytów ładną, twardą oprawą i doborem papieru, czyniącym tę publikację lekką, pomimo 342 stron. Nie można natomiast mówić o „lekkości” tekstów – są to bowiem opracowania naukowe. Dyskursy zawierają 21 artykułów, których autorami są osoby związane z polskimi uczelniami, w większości z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jedna czwarta autorów reprezentuje Dolnośląską Szkołę Wyższą we Wrocławiu. Pozostali autorzy pochodzą z uczelni w Łodzi, Krakowie i Bielsku-Białej. Jeden z artykułów powstał na podstawie rozprawy doktorskiej, kilka omawia wyniki badań naukowych. Redakcji naukowej dokonały Agnieszka Cybal-Michalska i Paulina Wierzba z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Zgodnie z tym co napisały Panie Redaktorki we wprowadzeniu– „Autorzy zwartych w książce artykułów podejmują próby diagnozy otaczającej nas rzeczywistości w kontekście zwiększającego się wpływu kultury popularnej na społeczeństwo, analizują szanse i zagrożenia wiążące się z tym zjawiskiem oraz kierunek w którym możliwe są jakościowe zmiany współczesnego świata”. Książka jest zbiorem różnych tekstów – nie należy zatem od tej publikacji oczekiwać kompleksowego opracowania zagadnienia kultury popularnej we współczesnym świecie. To „dyskursy”, a zatem także nie należy spodziewać się gotowych odpowiedzi, a raczej zaproszeń do dyskusji. Autor artykułu „Przyszłość radia w cyfrowej przestrzeni” kończy go np. pytaniem „Może więc opinie o rychłej „śmierci” radia kolejny raz okażą się fałszywe?” i cytatem M. McLuhana „Jeśli chcesz zostać dobrym prorokiem, nie przepowiadaj nigdy niczego, co się jeszcze nie wydarzyło”. Autorki artykułu „Konstruowanie tożsamości dziennikarza muzycznego”, zawierającego wyniki własnych badań stwierdzają „Podsumowując niniejsze rozważania, wypada podkreślić niedosyt poznawczy […]”.

Artykuły podzielone zostały na dwie części – „Cześć I. Spektakle kultury popularnej” i „Część II. Twórczość i aktywność artystyczna w obszarze kultury popularnej”. Uzasadnienie dla tego podziału Panie Redaktorki zawarły w stwierdzeniu „Społeczeństwo zorientowane na kulturę popularną inspiruje do rozpoznania spektakli (wymiarów), które towarzyszą intensyfikacji przemian w rzeczywistości (pop)kulturowej, oraz przyjrzenia się wybranym aspektom twórczości i aktywności artystycznej w obszarze kultury popularnej”. O konsumpcji, która jest spektaklem nabywania towarów pisze Magdalena Grenda i kończy maksymą Szekspira „Świat jest teatrem, aktorami ludzie”. Wielu autorów porusza, w kontekście kultury popularnej i jej różnorakich aspektów, sprawę społeczeństwa konsumpcyjnego – częściowo zagubionego, podatnego na manipulacje sprzedających, ale i świadomie poruszającego się po rynku jak pisze Magdalena Smolarek w artykule o „reinkarnacji” odzieży.

„Dyskursy kultury popularnej w społeczeństwie współczesnym” to niewątpliwie lektura dla tej grupy czytelników, chcących świadomie uczestniczyć w (pop)kulturze.

źródło: Anna